30 Ekim 2014 Perşembe

Amitai Etzioni - Sosyolojik Yaklaşımı, Temel Varsayımlar, Toplum Görüşü, Metodolojisi

Kısa Yaşam Öyküsü ve Eserleri

1929 yılında Almanya’da doğdu. Berkeley ve Hebrew Üniversitelerinde eğitim görmüş olup, 1958’de Berkeley’den doktora derecesi almıştır. Columbia Üniversitesi sosyoloji bölümünde çalışmış ve aynı üniversitenin Barış ve Savaş Araştırmaları Kurumu üyeliğinde bulunmuştur. Ayrıca Uygulamalı Sosyal Araştırmalar Bürosu ve Politik Araştırmalar Merkezinde görev almıştır (Kızılçelik, 1994). Eserleri şunlardır:

·      Komando Askerlerinin Günlüğü - 1952

·      Kompleks Organizasyonların Karşılaştırmalı Analizi (A Comparative Analisis of Complex Organizations) - 1961

·      Barış İçin Güç Yol: Yeni Bir Strateji - 1962

·      Modern Organizasyonlar - 1964

·      Savaşsız Kazanma - 1964

·      Politik Birleştirme (Political Unification) - 1965

·      Aktif Toplum (Active Society) – 1968

 

Temel Sosyolojik Yaklaşımı

Temel amacı makrososyoloji geliştirmek olan Etzioni, bunu “aktif topluma” uygulamak düşüncesindedir. Toplum modelinde konsensüs ve kontrol olmak üzere iki faktör kullanır ve bu faktörlerin etki derecelerine göre bir toplum tipolojisi geliştirmiştir.

Metodoloji

Etzioni, toplumsal gelişmeye düzenleyici-gönüllü (voluntaristik) görüşlerin uygulanması metodunu kullanmaktadır. Buna göre toplumda bir merkezi rehberlik sisteminin bulunduğu sibernetik bir model ortaya çıkmaktadır. Yani merkezi bir birim sisteme ait diğer üyelere rehberlik eder, onlara yol gösterir ve onların kontrolünü sağlayarak uyumun devamlılığını sağlar. Bu sistemde düzenleyici bu işlevleri hükümet yerine getirir. Hükümet aynı zamanda karar alıcı iletişim sistemlerini sağlar (Kinloch, 2014).

Merkez ile birimler arası iletişimde, alınan kararların birimlere iletilmesi ve birimlerden gelen mesajların da merkeze ulaşımının sağlanması ile sibernetik model işlevsel olacaktır. Bu şekilde hükümet geri besleme (feedback) mekanizması için fonksiyonel olmuş olur. Dolayısıyla böyle bir voluntaristik modelde önderlik eden merkezi bir birim bulunmaktadır.

Toplum Tipolojisi ve Aktif Toplum

Etzioni, kolektivist ve voluntaristik olmak üzere iki yaklaşımdan söz ederek bu ikisini birleştiren bir toplumsal rehberlik kuramı geliştirmeye çalışır. İşlevselcilerin anlayışında yer alan kolektivist yaklaşımda, bireyler sadece toplumsal sistemin ürünü olarak yer alır ve toplumsal düzen birey kontrolü olmadan işlemektedir. Ancak C. Wright Mills bu düşüncenin tam aksine ortaya koyduğu “iktidar seçkinleri” kavramıyla bu seçkinlerin toplumsal düzeni istedikleri gibi yürüten bir gruptan söz eder. Mills’in bu düşüncesi Etzioni’ye göre voluntaristiktir. Tam bu noktada Etzioni voluntaristik ve kolektivist yaklaşımı birleştirerek, bireylerin toplumsal eylemde bulunabilecek güce sahip oldukları ancak böyle bir eylem gerçekleştirirken sınırlamaların olduğunu belirtmektedir (Poloma, 2012).

Yukarıda bahsedildiği üzere kontrol ve konsensüs olmak üzere iki temel faktör toplum modelinde etkilidir. Bunlardan ilki düzenleyici ve güç yapılarıyla ilişkili olan kontrol, diğeri ise toplum içinde görüş birliğinin olması anlamına gelen konsensüstür. Bu iki faktörün toplumdaki kapasite ve yoğunluklarına göre toplum tipleri belirlenmiştir.

 

KONTROL

 

Yüksek

Düşük

KONSENSÜS

Yüksek

Karşılaştırmalı olarak aktif toplum

Aşırı sürüklenen toplum

 

Düşük

 

Aşırı yönetilen toplum

 

Pasif toplum

                                                                                                                                                                                                                           (Kızılçelik, 1994)

Aktif toplum, temel olarak bireylerin üyesi oldukları toplumsal dünyanın sorumluluklarını taşıdıkları bir toplumdur. Böyle bir toplum, dış güçlerce veya aktif olan diğerleri tarafından kontrolün sağlandığı pasif toplumun karşıtıdır. Toplumsal hayatın yasaları aktif toplumda insanlar tarafından değiştirilebilir. Böyle bir toplumda bireyler ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde toplumu biçimlendiren yaratıcılar olarak karşımıza çıkar. Aktif yönelim başlıca üç bileşenden oluşur: bilgiye sahip aktörler, ulaşmak istenen amaç veya amaçlar ile bu amaçları gerçekleştirebilmek için güce sahip olmak. Aktör basit bir şekilde istediğini yapamayacaktır. Gerçekleştirmek istediği eyleme engel olacak veya o eyleme tezat oluşturan karşıt eylemlerle karşılaşabilecektir. Bu bakımdan, aktör kolaylıkla hedefe ulaşamayacaktır. Hedefe ulaşabilmesi için ihtiyacı olan şey bilgidir (Poloma, 2012).

Bu bağlamda, Etzioni’nin bireylerin eylem kapasitelerinin birtakım koşullar nedeniyle sınırlandırıldığı görüşünü benimsediğini ve bu nedenle birey her ne kadar eylemde bulunacak olsa da bu sınırlamalar yüzünden istediği her şeyi gerçekleştiremeyeceğinden bazı amaçlanan sonuçlara ulaşamayacağını belirttiğini görmekteyiz. Etzioni’nin aktif olmaktan kastettiği kısaca bilgiye, amaca ve güce sahip olmaktır. Bu durumda bu üç öge bir araya geldiğinde aktiflik sağlanmış olacaktır: bilgiye sahip aktörler ve bu aktörlerin ulaşmada kararlı oldukları amaç veya amaçlar ile bunları gerçekleştirebilecek güce erişebilme.

Yukarıdaki tabloda yer alan toplum tipolojisinde ilişkiler üç tip olarak sınıflandırılır: normatif (normative), zorlayıcı (coercive) ve yararcı (utilitarian). Normatif toplumsal ilişkiler işlevselci çözümlemede yer alan bir toplumdaki paylaşılan değer, norm ve kuralları içermektedir. Yararcı ilişkiler, katılan her taraf için bir bedel söz konusu olduğu, akılcı toplumsal alış-veriş ilişkileridir. Son olarak zorlayıcı ilişkiler ise kişilerin birbirini nesne olarak gördüğü ve işleyişin hem akılcı hem de aksi yönde olabileceği ilişkilerdir. Bunlar toplumsal düzenin saf halde görünmeyen üç ideal tipidir. Gerçek yaşamdaki toplumsal ilişkiler bu üçünün karışımı şeklindedir (Poloma, 2012).

Normatif ilişkiler, toplumun bireye ne yapması ve ne yapmaması gerektiğini söylediği, toplumsal değerlerin, sembollerin ve kuralların birey üzerinde etkili olduğu ilişkidir. Zorlayıcı ilişki ise bir aktörün diğerine karşı güç, şiddet veya tehdit kullanımının olduğu ilişkidir. Yararlanıcı ilişkilerde ise bireysel çıkarlar ile maddi nesneler ön planda olup bunların ekseninde hareket edilmektedir.

Tabloda yer alan toplum tipleri açıklanacak olursa; aktif toplum hem konsensüsün hem de kontrolün yüksek olduğu toplum tipi olup, kontrol için normatif ilişkiler yani toplumsal değerler ve kurallar kullanılmaktadır. Bu noktada Etzioni, aktif toplumun modern toplumdan farklı olduğunu belirtir ve insanlığın henüz aktif topluma erişemediğini ifade eder. Dolayısıyla aktif toplum bir ütopyadır. Aktif toplum entelektüel düşüncenin yüksek olduğu, bilgi ve bilimin rolünün çok önemli olduğu toplum tipidir. Hem kontrol hem de konsensüsün düşük olduğu toplum pasif toplumdur. Bu tarz toplumlar basit ve ilkel toplumlardır. Böyle bir toplumda, toplumun kendi kendini kontrol etme yeteneği seviye olarak çok düşüktür. Kolektivist bir yapıya sahiptir, değişim yeterince görülmez ve toplum oldukça statiktir. Kontrolün yüksek konsensüsün düşük olduğu toplum aşırı yönetilen toplum tipidir. Etzioni bu tipe totaliter rejimle yönetilen toplumları örnek gösterir. Bu tipte konsensüsü sağlayacak toplumsal ögeler yoktur. Ancak kontrolü aşırı derecede sağlayacak güç kullanma mekanizmalarını elinde bulunduran devlet vardır. Sürüklenen toplum ise, konsensüsün yüksek kontrolün düşük olduğu toplum olup bu toplum tipini kapitalist demokrasiler belirlemektedir. Konsensüs yüksek olduğundan birtakım yapısal değişiklerin olması kolay değildir. Bu nedenle yapısal anlamda yenilik veya değişikliklerin ortaya çıkabilmesi için krizlerin olması gerekmektedir (Kızılçelik, 1994).

Sibernetik Modelin Unsurları: Bilgi, Karar Alma ve Güç

Yukarıda bahsedildiği üzere sibernetik model merkezin karar alıcı mekanizmasının aldığı kararları sistemin diğer üyelerine iletimini ve birimlerden merkeze gelen mesajların taşınmasını içeren bir iletişim ağıdır. Sibernetik modelde bilgi, toplumu dönüştürecek enerji biçimi olarak değerlendirilmektedir. Etzioni’ni modeline göre de toplumda kontrolü sağlayacak olan bilgiye sahip olanlar aktörler grubudur. Dolayısıyla bilgi, toplumun dönüşüm ve yönlendirilmesinde esas unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak tek başına bilginin varlığı işleyişin meydana gelmesi için yeterli değildir. Karar alma ve güç sibernetik modelin işlemesinde bilginin yanında yer alan diğer unsurlardır.

Etzioni, aktif toplumda bilginin uygulamaya koyulmasının sibernetik modelde bilgi ve güç arasında bağı oluşturan karar alma yoluyla gerçekleştirilebileceğini belirtmektedir. Bu sayede aktörlerce kabul edilen amaçlar karar alma süreçleri ile bir veya birden fazla eyleme dönüşmektedir. Etzioni iki karar alma yöntemini tanımlar: Rasyonel model ve arttırıcılık (incrementalism). Rasyonel model dört ana koşul gerektirir (Poloma, 2012):

1. alternatif eylemlerin akışı ve her birinin getireceği sonuç

2. çeşitli değerler için, anlamları açısından alternatif çıktıların hesaplanması

3. amaçları seçme ve eylemlerin alternatif akışlarını değerlendirmek için gereklilik oluşturan, üzerinde anlaşmaya varılmış bir değerler örüntüsü

4. ilgili bütün seçeneklerin ayrıntılı bir şekilde gözden geçirilmesi

 

Diğer model olan inkrementalizmde ise rasyonel modelde yer alanlardan daha azını talep edilir ve olabilecek en iyi karar yerine görece iyi kararın seçilmesi için parçalardan hareket etme stratejisi güdülür. Kapsamlı bir değerlendirme yerine az sayıda araç üzerinden gerekli hesaplamalar yapılır. Etzioni bu modelde toplumun büyük kesiminin değil güçlü grupların amaçlarının yansıtılacağını dile getirir (Poloma, 2012).

Bu iki modeli değerlendirdiğimizde, rasyonel modelin gerektirdiği tüm koşulların gerekli tüm bilgiyi sağlamak için şart olduğu ancak bu sayede doğru kararın alınacağı görülmektedir. Bu durum imkansızdır. Her ne kadar iletişim ve teknik olanaklar çok gelişse de tüm bilgileri elde etmek çok zordur. İnkrementalizm ise daha çok tercih edilen modeldir. Çünkü tüm alternatif seçenekler düşünülmez, daha az sayıdaki tercihler üzerinden gidilir ve maliyeti azdır.

Etzioni bu iki modeli birleştirerek karma görüntüleme modelini ortaya çıkarmıştır. Karma görüntüleme akılcı olarak olası eylemlerin açıklanmasını, ayrıntılar ve özgüllerin göz ardı açıklanması ile inkrementalizmin birleştirilmesini anlatır. Bu model seçim yapma sürecini bilginin toplanması, işlenmesi ve değerlendirilmesiyle birleştirir (Poloma, 2012).

Etzioni, toplum kontrol edilirken bireyler özgürlüklerini arzuladığı zaman bu iki durumu da karşılayacak güç sorununu açıklar. Kullanılan gücün türü, gerçekleştirilmesi istenen amaca göre değişir. Eğitim ve sosyalizasyon gibi kültürel amaçlar için normatif kontrol (ikna edici güç) yeterlidir. Mal üretimi ve hizmet dağıtımı faydacı güç yani ekonomik sahiplenme ve teknik kabiliyetler gibi kaynaklara sahip olanların diğerleri üzerinde kullandıkları güçle yerine getirilir. Suç gibi bir eylemle toplumsal düzen bozulduğunda zorlayıcı güç devreye girer. Bu güç yabancılaştırıcıdır. Genel olarak yönetim baskıcı denetimden normatif denetime doğrudur (Poloma, 2012).

Değerlendirme

Aktif toplum, bilgiye sahip aktörler, bu aktörlerin ulaşmak istediği ve bu doğrultuda çabaladığı hedef veya hedefler ile bilgiye dayalı kararların uygulanabilmesi için gerekli güce erişebilmeyi gerektirir. Aktif olmak için; bilgi, karar alma ve güç gereklidir. Burada önemli nokta bilgidir. Özellikle 20. yüzyılda yaşanan gelişmeler bilginin toplumsal değişimler için gerekliliğini gösteren olaylarla doludur. Etzioni karar alma süreçlerinde rasyonel ve inkrementalizm modelini birleştirerek karma görüntüleme modelini ortaya koyar. Bu noktadan sonra karar alma sürecindeki zorlayıcı, faydacı veya ikna edici güç kullanımıyla karar alma süreci gerçekleştirilir. Aktif toplumlar, pasif toplumların aksine yapının bireylerin ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde değişmesine olanak sunarlar. Bu bakımdan Etzioni’nin toplumsal modeli statik olmayıp dönüştürülebilir ve biçimlendirilebilir niteliktedir. Yapısal işlevselciliğin sistem yaklaşımını benimseyenlerden biri olan Etzioni’nin ortaya koyduğu düzenleyici-gönüllü yaklaşım çok genel ve soyut olduğundan pratik anlamda kullanımı oldukça zordur.

Kaynaklar

Poloma, M. M. (2012). Çağdaş Sosyoloji Kuramları. (Çev. Hayriye Erbaş). (Beşinci Baskı). Ankara: Palme Yayıncılık. (Eserin orijinali 1982’de yayımlandı), 311-326

Kızılçelik, S. (1994). Sosyoloji Teorileri – 2. (2. Baskı). Konya: Yunus Emre Yayıncılık, 153-160

Kinloch, G. C. (2014). Sosyolojik Teori: Gelişmesi ve Belli Başlı Paradigmalar. (Çev. Tülin Günşen İçli ve Dursun Ayan). (Birinci Baskı). Ankara: Birleşik Kitabevi, 203-206

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder